küçükken komşu teyzelerimize ........... hanım teyze derdik. onlar bizi gerçekten severdi.. yalandan baş okşanmazdı.. böyle bir mübeccel hanım teyzemiz vardı.. bir albay hanımı olduğu için mahallede daha havalı,hoş,modern bir duruşu vardı.. şimdi rahmetli.ama yaşadıkça bu güzel komşumuzun yaşadığı bir çok travmaya da tanıklık ettik.
ama bugünün konusu o değil.. bana, benim çeyizime yaptığı tığ işi örtü. evlenirken çok özel bir şey olduğunu tabii biliyordum ama dantel sevmediğim için dolapların derinlerinde yerini almıştı.
bugün farklı gözle bakıyorum bu örtüye. bir komşu teyzenin bu kadar zahmetli bir işi komşusunun çocuğuna yapması inanılır birşey değil. ne kadar verici bir ortammış o! ve ne kadar becerikli teyzelerimmiş onlar.
şimdi yazlıkta kullanıyorum o örtüyü. ve bugünkü aklımla çok severek ve sayarak.
mübeccel hanım teyzem umuyorum ve sanıyorum cennettedir.. onun hatırası önünde saygı ve sevgi ile eğiliyorum..
işte o örtüm:)