bu fotografta hindistandayız .. bize sarılan beyin ismi arvind banavalikar. 1982 senesinden kalan bir tanışıklığın uzantısı.
notre dame universitesinde master yapıyorum. serdar la yeni tanışmışız.ayrılıp gelmişim.çok mutsuzum. karşıma çokk tatlı çokkk güzel ve çok akıllı bir hintli genç kız sujata çıkıyor. onun da çoook yakışıklı bir arkadaşı var. amerikada okuyor. biz onunla iki kızkardeş oluveriyoruz hemen.birlikte eve çıkıyoruz.her an beraber geziyoruz. ben istanbula donüyorum.evleniyorum.o hindistanda evleniyor.san francisco day yaşıyor.biz onlara çift olarak gidiyoruz:) onlar bize öyle. türkiye nin kıyılarını geziyoruz. şahane tatiller. biz onlara yine gideceğiz ya da onlar gelecekler. olmuyor.
sujata çok hızlı bir şekilde ilerleyen hastalığı ile çok genç yaşta aramızdan ayrılıyor.
ailesi muhteşem bir aile. babanesi amerikada üniversite de doktora yapmıştı sanırım. ben ailesine telefonla ulaşıp , üzüntülerimi........
onlar beni kızlarının gül'ü olarak biliyorlar.uzaktan seviyorlar. bir kez campusta kısa bir görüşümüşlüğümüz var. ama sujata nın gülü onların da sanki.
yıllar yıllaaaar sonra hindistana giderken babasına ulaşıyorum. hemen buluşuyoruz. bize müthiş bir evsahipliği..bu kez arzuşa da benim kadar samimi davraniyor.
müthiş entellektüel bir insan.kitap yazıyor.konferanslar veriyor. eşini sujata dan bir yıl sonra aynı gün kaybetmiş.ama çok sağlam dimdik duruyor. genç bir havası var .
ikinci hindistan gezisinde yine buluşuyor ve sarılıyoruz.
işte yukarıdaki fotonun hikayesi.
Canım benim bu resme bakınca o günü yaşadım sankı, barda buluşmamız sonra Arvind in evi mütevazi, temiz bize ikram ettiği şurup, country club daki yemek ne kadar kibar akıllı bilgili çokta hisli bir kişilik....Iykı tanımışım senin sayende, hiç yabancılık çekmemiştim gerçekten beraberken ne güzel anılar.......
YanıtlaSil